Visceral Manipulation

Deze therapie bestaat uit gerichte manuele technieken, die het herstel van een normale, gezonde beweeglijkheid van het bindweefsel rondom de inwendige organen ondersteunen. Deze mobilisaties zijn gericht op de fasciën en kunnen tot aanpassing en verbetering van de structuur en functie van de inwendige organen en orgaansystemen leiden en helpen zo het lichaam zijn natuurlijke gezondheid te behouden.

Beweging van organen

Osteopaat Jean-Pierre Barral ontdekte in de jaren 70, dat er bij een optimale gezondheid een voortdurende beweging bestaat tussen de fascie van de inwendige organen en zijn omgeving. Bij activiteiten zoals wandelen en bukken, moeten de fasciën rondom de inwendige organen ten opzichte van elkaar en hun omgeving (het musculoskeletaal systeem) kunnen bewegen en glijden. Deze relatie blijft stabiel, ondanks het feit dat het lichaam een eindeloze variatie aan bewegingen doormaakt. Wanneer een orgaan niet optimaal kan bewegen, ten gevolge van infecties, ontstekingen, verklevingen, abnormale spanning of verplaatsing, dan zal het andere organen en lichaamsstructuren ongunstig beïnvloeden. Deze disbalans zal in eerste instantie restricties en chronische irritatie in het musculoskeletale systeem creëren. Op langere termijn kunnen er ook klachten ontstaan van de organen zelf, zoals obstipatie, maagzuur, etc.

Principes van Viscerale Therapie

Door het werk en onderzoek van deze franse osteopaat, zijn wij nu in staat de verstoorde beweeglijkheid van het bindweefsel rondom de inwendige organen vast te stellen, te onderzoeken en te behandelen.
Viscerale Therapie is gebaseerd op twee principes:

• Alle organen, botstructuren, spieren en het zenuwensysteem zijn omgeven en onderling verbonden door fasciën (bindweefsel).
• Elk inwendig orgaan beweegt binnen deze fasciën om een eigen fysiologische as.

Interactie

Bij de Viscerale Therapie onderzoeken en behandelen we ook de wervelkolom, het bekken en de gewrichten (hard frame), die de inwendige organen omgeven. Zo leggen we diagnostisch een link tussen enerzijds de fasciën rondom de inwendige organen en anderzijds het hard frame. We hebben de mogelijkheid om beide te behandelen. De technieken blijken namelijk niet alleen effectief in de behandeling van restricties in de fasciën rondom de organen, maar ook in de behandeling van de structuren van het hard frame. Op deze manier kunnen we een harmonieus bewegend orgaansysteem in het lichaam tot stand brengen.

Met andere woorden een disbalans in een orgaan kan tot fysieke klachten leiden in uw skelet of myogene stelsel.

Toepassing van viscerale therapie

Het viscerale systeem is sterk verbonden met het gehele bewegingsapparaat, zowel neurologisch als mechanisch. Deze verbindingen geven deels een verklaring voor het fenomeen referred pain of  ‘uitstralende pijn’: pijn op een andere plek dan de aandoening. Een goed voorbeeld hiervan is het hart. Hartklachten kunnen gepaard gaan met referred pain op de volgende plaatsen: midden op de borst, tussen de schouderbladen, rond de schouder, in de nek en in het aangezicht. In principe kan bij iedere aandoening aan elk inwendig orgaan referred pain ontstaan. Zo kan bijvoorbeeld een restrictie (stoornis) in de fasciën rondom de lever of galblaas tot pijnklachten leiden in de rechterschouder in de vorm van een frozen shoulder.

Letselketens

De mechanische verbindingen of ‘bindweefselroute’ vormen lichaamseigen patronen, waardoor een restrictie in de fascie van een orgaan effect kan hebben elders in het lichaam. Zo’n patroon noemen we een letselketen. Een voorbeeld hiervan is een restrictie in de fascie van de rechternier, die op den duur klachten kan veroorzaken in de nek. De nierfascie is verbonden met het diafragma, het diafragma is verbonden met de pleura, en de pleura via ligamentaire verbindingen met de laag cervicale regio (C6-C7-Th1). Lokaal cervicaal behandelen heeft in dit geval geen optimaal effect, als niet ook de oorzaak – de restrictie in de fascie rondom de rechternier – behandeld wordt.
Een ander voorbeeld van zo’n letselketen is het lumbale pseudo-radiculaire syndroom aan de rechterzijde, dat is ontstaan als gevolg van verklevingen in de buikholte na een appendectomie. Op langere termijn kan de houding van het lichaam zich zelfs structureel aan deze stoornis aanpassen, wat weer kan leiden tot chronische klachten van het bewegingsapparaat. Een heel bekend voorbeeld hiervan is het litteken van een keizersnede.

De Viscerale Therapie is een uitstekende aanvulling c.q. uitbreiding op de huidige traditionele manier van denken, onderzoeken en behandelen. J.P. Barral stelt dat meer dan 95% van de klachten over het bewegingsapparaat ontstaan door stoornissen in de fasciën rondom de inwendige organen.